Na 8 weken actievoeren in het voorjaar van 2009 werd door de actie van Vrijbit en druk vanuit de Consumentenbond, op het nippertje voorkomen dat iedereen in Nederland bij wet verplicht zou worden om voor het meten van energie verbruik een digitaal op afstand uitleesbare meter zou moeten laten installeren. De Eerste Kamer weigerde hiermee akkoord te gaan omdat dit een onrechtmatige inbreuk maakt op de privacybescherming en eiste van de minister dat de verplichting uit de wetsvoorstellen verwijderd zou worden.
Nu na bijna twee jaar liggen de aangepaste wetsvoorstellen weer bij de Eerste Kamer ter goedkeuring. De Tweede Kamer keurde in september de zogenaamde novelle-reparatie goed, ervan uitgaande dat de nieuwe voorstellen regelen dat niemand verplicht zou worden om ‘slimme’spionage meters in huis te moeten tolereren op straffe van boetes en/of hechtenis.
Dat is ook wat de minister de Tweede Kamer voorhield en nu aan de Eerste Kamer bevestigt in de schriftelijke beantwoording van de vraag van de Eerste Kamer aan hem om opheldering te geven over de waarschuwingen van Vrijbit dat de vrijwilligheid niet in de nieuwe voorstellen wordt geborgd.
Officieel is iedereen het er dus over eens dat de ‘slimme’ meters niet verplicht mogen worden.
Maar in het wetsvoorstel staat iets anders. Daar wordt namelijk gesteld dat mensen OF de slimme meters kunnen weigeren OF ze ‘administratief kunnen laten uitzetten’. Daarmee is de kwestie of mensen die om welke reden ook (meerdere opties mogelijk) geen op afstand uitleesbare meter in hun huis of werkruimte accepteren, letterlijk een OF- OF kwestie geworden.
De Commissie van Economische Zaken buigt zich dinsdag 25 januari, voor de derde keer in een maand tijd, over de kwestie. De Senaat zit in de maag met een wetsvoorstel waarvan minister Verhagen, als uiterst geslepen onderhandelaar, schrijft dat er geen verplichting is en suggereert dat er zowaar twee mogelijkheden zijn voor weigeraars ( of via weigering plaatsing of via ‘opt-out’regeling van administratief uitzetten) terwijl in de Nederlandse taal de formulering of-of ook gebruikt wordt om aan te geven dat ofwel de ene ofwel de andere optie van toepassing is… maar niet beide.
De Eerste Kamer zou volgens haar uitdrukkelijke taak om wetgeving op deugdelijkheid te beoordelen alleen al niet akkoord dienen te gaan met wetgeving waarvan de uitleg bij voorbaat voor tweeërlei uitleg vatbaar is. Daarnaast is het de Eerste Kamer zelf die heeft geconstateerd dat ‘slimme’ meters verplichten strijdig is met hogere internationale wetgeving ( Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens). Op grond daarvan is het onacceptabel dat alsnog op enigerlei wijze afbreuk zou kunnen worden gedaan aan de door de Eerste Kamer afgedwongen vrijwillige basis. De Senaat zou met zich laten sollen als men niet aan haar eigen eis vasthoudt en zou bezwijken onder de druk van ‘Economische Zaken’ om toch maar akkoord te gaan. Druk omdat de invoering van de hele gecompliceerde elektriciteit- en gaswetgeving, waarvan deze kwestie deel uitmaakt, opnieuw vertraging oploopt.
In het belang van principieel bezwaarden die fysiek geen ‘slimme’ meter accepteren die hun gedrag vastlegt is alleen een wetsvoorstel acceptabel waarin IEDEREEN uitdrukkelijk de gelegenheid krijgt om installatie van ‘slimme’ meters te weigeren en in geval men ergens komt te wonen waar al zo’n meter aanwezig is, daar op eenvoudige wijze van de netbeheerder kan eisen dat de uitleesmodule er fysiek uit verwijderd wordt.
De Eerste Kamer maakt het er niet beter op door de hete brij voor zich uit te schuiven. Waardoor burgers, die bijvoorbeeld jarenlang op een wachtlijst moeten staan om voor een woning in aanmerking te komen, alsnog het risico lopen dat zij door gebrek aan daadkracht van de Eerste Kamer om NU NEE te zeggen alsnog gedwongen kunnen worden om het verwijderen van een reeds geplaatste ‘slimme’ meter via jarenlange juridische procedures (tot aan het Europese Hof voor de Rechten van de Mens) te moeten aan te vechten.
Uitstellen van het verwerpen van de novelle verandert in principe niks aan de kwestie, maar heeft wel effect op de mate waarin de bevolking (nog) vertrouwen heeft of de regering hún belangen hoger acht dan die van het bedrijfleven.
Vrijbit roept de Eerste kamerleden op om de minister van economische zaken, zo snel mogelijk de opdracht te geven om bij wet de absolute vrijwillige basis ondubbelzinnig vast te leggen. De Tweede Kamer is in principe met de vrijwilligheid akkoord gegaan dus zal er geen bezwaar tegen hebben dit ook juridisch geborgd bij wet te accorderen.
Bron: dinsdag 25 januari 2011, commissie Economische Zaken (EZ)
http://www.eerstekamer.nl/commissievergadering/20110125_13
Met bespreking van de brief van de minister(13-1-011) in antwoord op onvoldoende borging vrijwilligheid.
Voor meer informatie zie: www.wijvertrouwenslimmemetersniet.nl een van de projecten van vereniging Vrijbit